Ewan ang hirap talaga maging ako kasi kpag ikaw naging ako, ang dami mong mapapansin sa paligid mo at magiging sad ka lang talaga.. At mafefeel left out ka, pero you know! sa totoo lang, and pagiging left out ay your own choice. (except kung ayaw ka talagang isali ng mga kasama mo) hehehe pero sa part ko, they always ask me to join. They are very nice!
Pero eto ako, pumapansin sa lahat ng negative sa paligid.
Pero eto ako, pumapansin sa lahat ng negative sa paligid.
1. nung dumating kami parang wala lang ako kasi nagrun sila kaagad sa 3 na kasama ko. Well, I thought that they weren't happy to be there. they were just happy with the people I was with.
2. I dont think yung guy na yun gusto makipagusap sa akin or makipafriend sa kin eh. Since, friend ko yung 2 he has no choice kung hindi ifriend nalang din ako.. thats what I think even cguro yung iba..
3. so, umupo ako sa table where nakaupo sila, then lahat sila umalis ewan ko kung bakit but they all left then they chose to sit in the other table. I stayed in the table for a while then moved on the other table ayaw ko naman kasi na maisip nila na lumalayo ako. diba.
4. tapos pag pumunta ako ng church then hindi ko kasama yung 2, grabe naman mga reaction nila like nasan yung 2? bakit wala sila? what the? im here naman eh. parang nagmumukha pa akong masama dhil wala sila. hay :( kakasad lang.
5. then minsan nafefeel ko na mas masaya sila sa 3 kesa sa akin sana wala nalang ako..
My one of my reasons why I wanted to move in Saskatchewan so badly like this year kaagad kung pede lang eh. lol
thats it for now. Im stilll happy for this day. masaya nakipaglaro kahit marami akong negative na nakita.. THANK YOU LORD :)
No comments:
Post a Comment